هوالوفی

 من:

هنوزم بی توگنگم!... هنوزم مثل همون اولا که شناختمت و فهمیدم جواب سوال بزرگم از خدا تویی ، مات ومبهوت به دنبالت می گردم ... هنوزم تو همه شبا و روزا خالی از صدای هر کسی ، لبریز از آوای تو ام غریبه آشنا ...

هنوزم حرفام عطر نفس هاتو میده و شباهتم به تو هرروز بیش از دیروزه ... گاهی خودمم اشتباه میکنم که این تویی یا منم ای ضمیرمشترک! ... معنای لحظه های زندگیم در حضور تو معنا شده و من به عهد مشترکمون مطمئنم وپایبند!... دیروز وقتی یه نشونه دوباره دیدم فهمیدم خیلی نزدیکی... خیلی نزدیکم ...! دیروز دوباره چشمام برق زد ... ومن تا همیشه بی تو گنگم!

تو:

 هنوزم آروم و سربزیر، توکلم به خداست و نگاهم به باران مهربانیش ! هنوزم او بهترینه و برام بهترینو میخواد! هنوزم زندگی بااو و برای او زیباست! ... هنوز ازهرعشقی جزاو خالیم ... عهد ببند ازهرکه جزاو خالی باشی!

او:

 همه بهونه های زندگیم یه طرف و بی بهونه خواستن تو یه طرف! ... هنوزم ذره ای شک به بودنت ندارم! ... هنوزم همون معشوق عاشقی... همون که وقتی در حضورش غرق میشم مدام چشمه چشمام از اشک پروخالی میشه! ... ممنون که کنارمی قشنگترین بهونه ودلیل زندگیم!

پ ن من:

نمیدونم بعد این همه امتحان ، بازم آزمون دیگه ای هست یا نه؟! ولی به هر حال:

مراعهدیست با جانان که تاجان دربدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

تو راست میگی خودی نشون بده!!

پ ن تو:

رنج هابردم فراوان هنرآموخته ام / ازهمه عشق تورا خوبتر آموخته ام

لیک خطاگفتم جزعشق ندارم هنری / درهمه عمرهمین یک هنرآموخته ام

پ ن او:

نمیدونم اشکام از شوقه و یااز دلشوره ای عجیب ... نمیدونم بغض هام از دوریه ویا استجابتی قریب ... فقط میدونم این دل بی طاقت کمی صبر میخواد و آرامش...

ممنونم بخاطر همه چی! بخاطر همه " فاستجبنا له " هایی که مژده دلشوره هام بود ... و شکرکه " فاقترب الوعد الحق " ت جواب بی طاقتیامه ...

پ ن دلم:

وقتی مدام می خونم ومی شنوم ... وقتی مدام اشک میشم و آه میشم و می سوزم ... وقتی دلم میخواد با همه بغضم بهت بگم بی رحم ...نمیدونم از کجا می فهمی واز یه گوشه ای پیدات میشه و اون عهد ازلی رو یادم میاری! مثل امروز ... همین امروز که از صبح هواتو کرده بودم و دلم بدجوری تنگت بود ... وقتی داشتم بین سی دی هام میگشتم یه نشونه ازت پیدا کردم ... دلم هری ریخت ... لبم خندید و چشام بارونی شد ... دلم به حال این همه سرگشتگیم سوخت! عقلم به حال دلم غبطه خورد و من بی خیال همه نبودنات هنوزم دوستت دارم!

پ ن تبریک:

بهاره عزیزم و جناب بابک خان ... بی هیچ مقدمه ای تبریک میگم... انشاالله سالیان سال با سعادت و نیک بختی کنار هم خوش باشید...

بابک خان از همین الآن گفته باشم هوای بهار منو خیلی داشته باشیدا ... دلم میخواد بهار همیشه از شیرینی با شما بودن بگه ...

درضمن بهار جون الهی بگردم برات مادر!!! ولی خب جات خالی مجردی عااااااالمی داره ها!

پ ن تسلیت:

استاد عزیز ، دیروز به جای خالی عکست بر دیوار انجمن شعر پرنیان می اندیشیدم و امروز به جای خالی نگاهت بر مضراب! چه روزهایی را در خیال برای خود مجسم می کردم و آه که فقط خیال بود ... به مضراب های بی تو می اندیشم که برزمین مانده اند ... و تو به جای آرزو دریغ لحظه هایم شده ای!

دیگر نه افسوس و نه اشکم نمی تواند مضراب به زمین مانده ات را به تکاپو وادارد ...

تو زنده ای هم چون هنرت ... واین مائیم که بی تو مانده ایم ... برای همیشه به خدا می سپارمت ... روحت قرین رحمت حق باد!

بعد از پرویز مشکاتیان ریه های هنری کشور حال دریغ صدای زنده سنتور فرامرز پایور را نفس می کشد ... روحش شاد وهنرش مانا باد.

ترانه:

 نمیدونم چی شد برات نوشتم / عالم وآدم شده بود بهونه

ازبین واژه هام تو پیدا شدی/موندی وواسه دل شدی"یه دونه"

یادته بی تو بودنام که رفتن/ شدی ستاره سپید بختم

یادته بت گفتم بمون کنارم/تو موندی وشدی یه دونه ستاره م

شکرکه هستی میون لحظه هام/دلم کنار دل تو میمونه

توهدیه هرروز خدایی/بی تودلم پیرو باتو جوونه

یادش بخیر اون خنده های باهم/گاهی که گریه کردیم ازغم

تموم خاطرات باتو بودن/شیرینه مثل خنده هات"یه دونه"م

 پ ن ترانه:

 ترانه مخصوص تولد فائزه عزیزمه(17آبان) ... تاخیر پیش امده تقصیر من نیست! گاشته بودم حضوری تقدیم نگاهش کنم که قسمت نشد و نیومد وهمو ندیدیم!

دیره اما آبجی یه دونه م تولد قشنگت مبارک!